 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
= nieuw en ongemodereerd,
= gemodereerd,
= eens,
= oneens,
= anders
|
|
| Het beperken van bouwplannen tot groepen die in de knel zitten is op zich een goed instrument maar zal alleen extra druk op de bestaande woningvoorraad leggen. Bijv. de ouderen die van een eengezinswoning naar een seniorenappartement gaan, zullen hun huis verkopen aan de beste bieder. Als kleine kernen deze woningen willen gebruiken om hun eigen (lokale) startende gezinnen te laten doorstromen, zal er een instrument nodig zijn om deze lokale gezinnen voorrang te geven op de kapitaalkrachtige woningzoekende uit de stad die de ruimte van het dorp zoekt.
Ik zie hier 2 mogelijkheden: 1. Laat de markt zelf hier zijn werk doen. In dit geval zal de woningprijs zo opgedreven worden dat de lokale woningzoekende naar een andere plaats zal uitwijken. 2. Laat de lokale overheid via een woonvergunning-stelsel de vestiging van buitenstaanders reguleren. Dit is een soort lokaal protectionisme. Mijn voorkeur gaat uit naar 1. want 2. is voor huiseigenaren te belemmerend en versterkt een dorpse mono-kultuur van de vorige eeuw. Met 1. zal in populaire dorpen de autochtone bevolking gedwongen worden wat verder van de eigen kerktoren te gaan wonen. Dit moet dan maar. |
Geef je eigen reactie. |
|
Reacties op deze bijdrage:
Er zijn geen reacties |
|
|
Dit is een reactie op: inbreiding in dorpen: alleen nog maar bouwen voor ouderen. |
|