Bekijk de discussie

VERTRAGEN, ZONDER NATUUR, MET LANDBOUW

Door Erik Bruggink, 1996-11-18 13:06. 2 (gemodereerde) reacties.

= nieuw en ongemodereerd, = gemodereerd, = eens, = oneens, = anders

Gezien de grote diversiteit aan thema`s, oplossingen, vragen en reacties heeft het even
geduurd voor ik het debat weer een beetje kon volgen. Graag zou ik enkele (wilde) ideeen
willen ontvouwen via de lijn die Van Geel voorstelt: lange termijn, middellange termijn, korte
termijn. Voor de leesbaarheid zal ik ze als afzonderlijke bijdragen opsturen.
Allereerst echter wat losse gedachten, reacties, stellingen.

Vertraging.
Volgens Wolfgang Sachs, spreker op het vorige week gehouden congres `Doors of Perception
4, snelheid` (zie internet: http://www.design-inst.nl/doors/doors4.html), verliest de trein zijn
ecologisch voordeel, als hij harder rijdt dan 200 km. Sinds de laatst 150 jaar proberen we ons
steeds sneller te verplaatsen. Onderhand is duidelijk dat die voortdurende versnelling een
buitenproportioneel deel van de aarde opeet. Daarom hebben we in de 21e eeuw een nieuwe
utopie nodig, die een deksel op onze mobiliteit legt.
Auto`s niet harder dan 120 km/u, trein 200 km/u, vliegverkeer verboden op de korte en
middellange afstand: veel energiebesparing, zonder dat iemand er echt onder hoeft te lijden.
Volgens Sachs kunnen snelheidslimieten de mobiliteit afremmen zonder de vrijheid tot reizen
aan te tasten.

Er is geen echte natuur in Brabant.
Natuur: het niet door de mens bedachte, maar spontaan gevormde, zowel op het punt van de
levende als van de niet levende natuur.
In deze zin is er geen pure natuur (meer) in Brabant/Nederland. Alles is door de mens
beinvloed. Daarbij heeft de landbouw een grote bijdrage (in positieve als in negatieve zin)
geleverd. Heidevelden en blauwgraslanden: gevolgen van overontwikkeling uit een ver
verleden. De Loonse en Drunense duinen: idem. Door te sterke beweiding is de arme grond
gaan stuiven. De Oisterwijkse vennen waren eens wereldberoemd door hun rijkdom aan
tientallen mooie, zeldzame algen. Maar de oorsprong daarvan moet zonder twijfel gezocht
worden in de ontginning van het Moergestelse broek, waardoor meststoffen in de beken
kwamen die de vennen verrijkten. De algen zijn dus eigenlijk een uiting van vervuiling, de
indicatoren van verontreinigd water.
De economische (lees: landbouwkundige) ontwikkelingen hebben de huidige natuurwaarden
gebracht. Alle vennen, wielen, laagveenplassen, moerassen, broekbossen, blauwgraslanden:
herinneringen aan de schade en schande van een voorbije tijd. Vrij naar: Schroevers in
`Natuur en mens`, Wageningen, 1984.
Conclusies:
1. Natuurbehoud/-ontwikkeling is een dynamische aangelegenheid die in nauwe relatie met de
economische ontwikkeling staat. Geen conservatief en romantisch terugverlangen naar een
verleden dat nooit bestaan heeft. Natuurbehoud is in ieder geval niet het aanharken van
landschapsparken (zoals sommige debatdeelnemers wensen/menen).
2. Als natuurbehoud/-ontwikkeling zo nauw is verbonden met de economische ontwikkeling,
dan gaat het erom dat `wij`, Brabanders, de condities aangeven waaronder een economie zich
kan ontwikkelen met respect voor mens als de natuur.

Landbouw in Brabant is noodzaak.
Uit sommige debatbijdragen blijkt dat menig deelnemer vervreemd is van de
basisvoorwaarden van het bestaan. Melk komt niet van Albert H., ook niet van de
Campina/melkunie, maar van de koe!!!
Vlees komt van de koe, het varken, de kip of het schaap (overigens is daar een onbeschaafde
hoeveelheid graan, soja, mais en tapioca voor nodig). Geen warme bakker kan brood bakken
zonder graan. Dat voedsel komt uit de schappen van de supermarkt en daarvoor is geen
Brabantse landbouwgrond nodig valt uit sommige debatbijdragen op te maken.
Marktgerichte economen en politici zien graag dat de landbouw daar produceert waar het het
goedkoopste is. Graan en vlees uit Frankrijk, de VS, Canada, alwaar men de soja en het vlees
genetisch manipuleert zonder dat de machtige EU er iets aan doet en zonder dat u dat als
consument dit op een etiket terugvindt. `Gaat u rustig slapen, mevrouwtje (meneren doen
geen boodschappen), deze produkten zijn ABSOLUUT veilig.` Melk uit Bretagne (of Belgie
zoals bij de Super) waar de koeien stijf staan van de hormonen. Tomaten uit Spanje of Italie,
waar men qua bestrijdingsmiddelengebruik vele malen hoger zit als in Nederland.
Theoretische teeltkundigen (zoals Rabbinge) en economen extrapoleren de trends tot
internationalisering en hoppakee: er is een boel landbouwgrond over in Nederland, dus ook in
Brabant. Menig politicus of debatdeelnemer rekent zich rijk. Deze gedachtengang is echter
vreselijk opportunistisch en een staaltje van neoliberale kortzichtigheid: je compleet
afhankelijk maken van de grillen van de wereldhandel.
Denk u eens in: de beruchte EG-graanoverschotten dreigen momenteel om te slaan in een
tekort. Als in China iedere inwoner twee flesjes Heineken/Bavaria/Dommelsch (doorhalen wat
niet van toepassing is) drinkt, is de wereldgraanvoorraad weg. Als de energieprijzen door een
niet ondenkbeeldige crisis plotsklaps sterk stijgen, dan stijgen de voedselprijzen mee.
Overigens kunnen wij boontjes uit Egypte eten, omdat de energie voor het transport niets
kost. Indien er zich ergens een gewapend conflict of natuurramp voordoet: grote tekorten.
Bovenstaande zaken zijn in de geschiedenis eerder regel als uitzondering.
Dus: voedsel dient zo dicht mogelijk bij de consument te worden geproduceerd. Je mag je niet
totaal afhankelijk maken van het buitenland. In Brabant mag en kan de landbouw dus niet
verdwijnen. Deze landbouw moet echter wel aan de eisen van deze tijd voldoen: duurzaam,
milieu- en natuurvriendelijk. U (en ik ook eigenlijk wel) wilt toch ook graag goed drinkwater en
een niet door algen vergeven oppervlaktewater, een natuur met meer dan alleen brandnetels.
Dat is niet simpel, maar in de praktijk bewijzen steeds meer biologische boeren dat het kan.
Dat betekent extensiveren voor de boeren, dat is dus meer grond voor dezelfde produktie.
Bovendien kan de landbouw haar doelstellingen verbreden en Brabant ook aantrekkelijk
buiten de aangewezen gebieden van de groene hoofdstructuur.
Maar er is een grote voorwaarde: u (en ik) moeten wel de boer een reele prijs voor zijn
produkt betalen, zodat hij zijn lasten niet op het milieu of de Derde Wereld afwentelt. Maar dat
laatste vergeten `we` gemakshalve maar even, we staan liever in de file met de onze gouden
koe.
Geef je eigen reactie.

Reacties op deze bijdrage:
precies!
Een goede oplossingsrichting...die meedoet in de stemming?

Dit is een reactie op: Uw oplossingen voor het ruimteprobleem in Brabant.
De volgende reactie hierop is: DE LANGE TERMIJN.

Terug naar het overzicht van deze discussie.

= nieuw en ongemodereerd, = gemodereerd, = eens, = oneens, = anders
Gezien de grote diversiteit aan thema`s, oplossingen, vragen en reacties heeft het even geduurd voor ik het debat weer een beetje kon volgen. Graag zou ik enkele (wilde) ideeen willen ontvouwen via de lijn die Van Geel voorstelt: lange termijn, middellange termijn, korte termijn. Voor de leesbaarheid zal ik ze als afzonderlijke bijdragen opsturen. Allereerst echter wat losse gedachten, reacties, stellingen. Vertraging. Volgens Wolfgang Sachs, spreker op het vorige week gehouden congres `Doors of Perception 4, snelheid` (zie internet: http://www.design-inst.nl/doors/doors4.html), verliest de trein zijn ecologisch voordeel, als hij harder rijdt dan 200 km. Sinds de laatst 150 jaar proberen we ons steeds sneller te verplaatsen. Onderhand is duidelijk dat die voortdurende versnelling een buitenproportioneel deel van de aarde opeet. Daarom hebben we in de 21e eeuw een nieuwe utopie nodig, die een deksel op onze mobiliteit legt. Auto`s niet harder dan 120 km/u, trein 200 km/u, vliegverkeer verboden op de korte en middellange afstand: veel energiebesparing, zonder dat iemand er echt onder hoeft te lijden. Volgens Sachs kunnen snelheidslimieten de mobiliteit afremmen zonder de vrijheid tot reizen aan te tasten. Er is geen echte natuur in Brabant. Natuur: het niet door de mens bedachte, maar spontaan gevormde, zowel op het punt van de levende als van de niet levende natuur. In deze zin is er geen pure natuur (meer) in Brabant/Nederland. Alles is door de mens beinvloed. Daarbij heeft de landbouw een grote bijdrage (in positieve als in negatieve zin) geleverd. Heidevelden en blauwgraslanden: gevolgen van overontwikkeling uit een ver verleden. De Loonse en Drunense duinen: idem. Door te sterke beweiding is de arme grond gaan stuiven. De Oisterwijkse vennen waren eens wereldberoemd door hun rijkdom aan tientallen mooie, zeldzame algen. Maar de oorsprong daarvan moet zonder twijfel gezocht worden in de ontginning van het Moergestelse broek, waardoor meststoffen in de beken kwamen die de vennen verrijkten. De algen zijn dus eigenlijk een uiting van vervuiling, de indicatoren van verontreinigd water. De economische (lees: landbouwkundige) ontwikkelingen hebben de huidige natuurwaarden gebracht. Alle vennen, wielen, laagveenplassen, moerassen, broekbossen, blauwgraslanden: herinneringen aan de schade en schande van een voorbije tijd. Vrij naar: Schroevers in `Natuur en mens`, Wageningen, 1984. Conclusies: 1. Natuurbehoud/-ontwikkeling is een dynamische aangelegenheid die in nauwe relatie met de economische ontwikkeling staat. Geen conservatief en romantisch terugverlangen naar een verleden dat nooit bestaan heeft. Natuurbehoud is in ieder geval niet het aanharken van landschapsparken (zoals sommige debatdeelnemers wensen/menen). 2. Als natuurbehoud/-ontwikkeling zo nauw is verbonden met de economische ontwikkeling, dan gaat het erom dat `wij`, Brabanders, de condities aangeven waaronder een economie zich kan ontwikkelen met respect voor mens als de natuur. Landbouw in Brabant is noodzaak. Uit sommige debatbijdragen blijkt dat menig deelnemer vervreemd is van de basisvoorwaarden van het bestaan. Melk komt niet van Albert H., ook niet van de Campina/melkunie, maar van de koe!!! Vlees komt van de koe, het varken, de kip of het schaap (overigens is daar een onbeschaafde hoeveelheid graan, soja, mais en tapioca voor nodig). Geen warme bakker kan brood bakken zonder graan. Dat voedsel komt uit de schappen van de supermarkt en daarvoor is geen Brabantse landbouwgrond nodig valt uit sommige debatbijdragen op te maken. Marktgerichte economen en politici zien graag dat de landbouw daar produceert waar het het goedkoopste is. Graan en vlees uit Frankrijk, de VS, Canada, alwaar men de soja en het vlees genetisch manipuleert zonder dat de machtige EU er iets aan doet en zonder dat u dat als consument dit op een etiket terugvindt. `Gaat u rustig slapen, mevrouwtje (meneren doen geen boodschappen), deze produkten zijn ABSOLUUT veilig.` Melk uit Bretagne (of Belgie zoals bij de Super) waar de koeien stijf staan van de hormonen. Tomaten uit Spanje of Italie, waar men qua bestrijdingsmiddelengebruik vele malen hoger zit als in Nederland. Theoretische teeltkundigen (zoals Rabbinge) en economen extrapoleren de trends tot internationalisering en hoppakee: er is een boel landbouwgrond over in Nederland, dus ook in Brabant. Menig politicus of debatdeelnemer rekent zich rijk. Deze gedachtengang is echter vreselijk opportunistisch en een staaltje van neoliberale kortzichtigheid: je compleet afhankelijk maken van de grillen van de wereldhandel. Denk u eens in: de beruchte EG-graanoverschotten dreigen momenteel om te slaan in een tekort. Als in China iedere inwoner twee flesjes Heineken/Bavaria/Dommelsch (doorhalen wat niet van toepassing is) drinkt, is de wereldgraanvoorraad weg. Als de energieprijzen door een niet ondenkbeeldige crisis plotsklaps sterk stijgen, dan stijgen de voedselprijzen mee. Overigens kunnen wij boontjes uit Egypte eten, omdat de energie voor het transport niets kost. Indien er zich ergens een gewapend conflict of natuurramp voordoet: grote tekorten. Bovenstaande zaken zijn in de geschiedenis eerder regel als uitzondering. Dus: voedsel dient zo dicht mogelijk bij de consument te worden geproduceerd. Je mag je niet totaal afhankelijk maken van het buitenland. In Brabant mag en kan de landbouw dus niet verdwijnen. Deze landbouw moet echter wel aan de eisen van deze tijd voldoen: duurzaam, milieu- en natuurvriendelijk. U (en ik ook eigenlijk wel) wilt toch ook graag goed drinkwater en een niet door algen vergeven oppervlaktewater, een natuur met meer dan alleen brandnetels. Dat is niet simpel, maar in de praktijk bewijzen steeds meer biologische boeren dat het kan. Dat betekent extensiveren voor de boeren, dat is dus meer grond voor dezelfde produktie. Bovendien kan de landbouw haar doelstellingen verbreden en Brabant ook aantrekkelijk buiten de aangewezen gebieden van de groene hoofdstructuur. Maar er is een grote voorwaarde: u (en ik) moeten wel de boer een reele prijs voor zijn produkt betalen, zodat hij zijn lasten niet op het milieu of de Derde Wereld afwentelt. Maar dat laatste vergeten `we` gemakshalve maar even, we staan liever in de file met de onze gouden koe.	Geef je eigen reactie.
	Reacties op deze bijdrage: precies! Een goede oplossingsrichting...die meedoet in de stemming?
Dit is een reactie op: Uw oplossingen voor het ruimteprobleem in Brabant. De volgende reactie hierop is: DE LANGE TERMIJN.